Kedgeree

Nichtje kwam eten en ook al was het vrijdag, ik wilde haar in alle rust en kalmte en innerlijke evenwicht ontvangen. Een rolmodel, een voorbeeldtante. Dus het huis gestofzuigd, doorgewasemd met frisse lucht, verse rozen, kaarsjes aan, wierrook aan (sandalwood), en een kruidige Indiase schotel genaamd zalm kedgeree bereid. Muziek van Anouar Brahem uit de boksen.

Men kan blijkbaar ook overdrijven, want ze giegelde dat het er nog maar aan mankeerde dat ik in een India-gewaad de trap af kwam schrijden. Maar ze vond het erg mooi en vredig in mijn huis. Ze had prachtige tulpen mee, want ik had ooit belerend tegen haar en haar huisgenoten gezegd: 'Voor een meisje neem je bloemen mee!' Dat had ze in haar oren geknoopt en sindsdien nam ze voor al haar vriendinnen altijd bloemen mee. En inderdaad, elk meisje werd daar gelukkig van. (Dus ik hoef niet zo mijn best te doen, ik bén al voorbeeldtante.)

Lekker recept, trouwens. Klik op het plaatje en u ziet het groot. Kunt u het lezen en desgewenst printen. Het proberen waard. De naam kedgeree of kitcheri komt van ‘khichri’, van oorsprong een Indiase rijst- en linzenschotel, door de Engelsen tijdens hun heerschappij aangepast door de linzen te vervangen door schelvis. Hier met zalm. Wel weer vreselijk dat het een koloniáál recept is. Is dat politiek incorrect? Ik lees ergens dat het in Engeland gegeten wordt als ontbijt. Rare jongens, die Britten!