Net dacht ik nog: de zon schijnt. Ik kan weer naar het Vondelpark gaan. Maar toen begon het te motregenen en dan zou het - zeg nou zelf - een tikje overdreven zijn.Twee jaar geleden was ik veel stoerder. Toen liep ik drie maal in de week 's morgens om zeven uur een rondje Vondelpark. Douchen, en dan naar het werk. Zomer en winter. Ik deed dat samen met een jong atletisch hardloopmaatje. Het samen lopen was de sublimatie van van alles. Toen dat sublimeren en dat van-alles over was, was het ook gedaan met het hardlopen. Maar de sportschool vind ik niets. En de winter is voorbij en over anderhalve maand ga ik op vakantie.
Afgelopen weekend heb ik eerst maar eens nieuwe hardloopschoenen gekocht. Asics. Dat was stap 1. Maar nu moet ik helemaal mezelf motiveren. Wat zal het worden? 's Morgens of 's avonds? 's Morgens is bioritmisch mijn beste moment, maar dan moet ik ook al naar de Naritaweg fietsen... En moet ik er uberhaupt wel aan beginnen? Een jaar geleden ben ik ook vol goede moed weer begonnen, en liep ik zonder oefenen zo weer het Vondelpark rond. Makkie! dacht ik toen. Maar het bleef mooi bij één keer, want toen kon ik drie dagen niet meer de trap op en af. Spierpijn! Dat heb ik toen wel geleerd: voorzichtig aan beginnen...
Gisteravond - zomertijd - na het uitbuiken na het eten dus mijn eerste loopje gelopen. It's now or never... Het was echt mooi in het park. Alle groen bloeit op. Contact met de natuur voor een grotestadsbewoner. Zij die nu minister van Landbouw is (even naam kwijt) deed het ook zo. Zij was een boerendochter en beleeft nu de natuur ook via haar loopje.
Behalve dat erveel jong groen te genieten was, viel het echter nog niet mee. En dat terwijl ik nog maar het loopschema van Week 1 liep! Voor wie dat niet kent: dat is: 2 minuten hardlopen, 2 minuten wandelen, 2 minuten hardlopen, 2 minuten wandelen. En dan nog twee keer. In totaal gaat het om 16 minuten, waarvan 8 minuten hardlopen en 8 minuten wandelen. Wish me luck!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten