We hebben geen plan op Koninginnedag en gaan als de zoveelste koffie achter de kiezen is de natuur in om het feestgedruis te ontlopen. We hebben geen idee van het drama in Apeldoorn. Van Amelisweerd lopen we langs de Kromme Rijn naar Bunnik en weerom. Het is er schitterend fris en lommerrijk. De wereld pluist en stuift, het is net of we in een pointillistisch schilderij lopen. Gelukkig dat niemand een allergie hiervoor heeft. Er zijn weinig mensen, er gebeurt bijna niets.
En dan opeens stuiten we op een drama'tje. Er worden twee lammetjes geboren, zomaar waar je bij staat in een weitje. Uit een zwart schaap komen een wit en een zwart lammetje. En zomaar waar je bij staat wordt het witte lammetje verstoten. Moeders duwt het wreed weg. Het witte diertje hunkert en smeekt, maar moeders wil het niet. Er komen steeds meer mensen kijken, veel oudere fietsende dames, en iedereen is geschokt van het tafereel. Een mevrouw gaat naar de boer om te zeggen wat er gebeurt.
Het zo'n heerlijke dag zonder zin of doel. Ik had plannen willen maken, naar Mutti, of naar Maassluis, of langs bij Joost & Els, in een tuin zitten hangen en ouwehoeren. Zo'n dag waar later een duidelijke herinnering aan kleeft. Weet je nog, Koninginnedag 2009... Maar ik wilde tot geen plan beslissen. En als we daar langs de Kromme Rijn lopen blijken daar in het gras op een veldje bij diezelfde Kromme Rijn Joost & Els te zitten. Vredig, zo te zien. Beiden met een mooi boek.
Dan bellen Nel & Syts, ze hebben problemen met hun draadloos modem. Of Bobby even bijstand wil bieden. OK, gaan we even bij hen langs. Wat raar, zeggen we, dat de vlag halfstok hangt. Wat een rare vergissing.Maar het is geen vergissing. Daar horen we van het drama Apeldoorn. Het dringt nog niet helemaal door omdat we zo lekker te eten krijgen.
Het zo'n heerlijke dag zonder zin of doel. Ik had plannen willen maken, naar Mutti, of naar Maassluis, of langs bij Joost & Els, in een tuin zitten hangen en ouwehoeren. Zo'n dag waar later een duidelijke herinnering aan kleeft. Weet je nog, Koninginnedag 2009... Maar ik wilde tot geen plan beslissen. En als we daar langs de Kromme Rijn lopen blijken daar in het gras op een veldje bij diezelfde Kromme Rijn Joost & Els te zitten. Vredig, zo te zien. Beiden met een mooi boek.
Dan bellen Nel & Syts, ze hebben problemen met hun draadloos modem. Of Bobby even bijstand wil bieden. OK, gaan we even bij hen langs. Wat raar, zeggen we, dat de vlag halfstok hangt. Wat een rare vergissing.Maar het is geen vergissing. Daar horen we van het drama Apeldoorn. Het dringt nog niet helemaal door omdat we zo lekker te eten krijgen.
Evaluerend zijn we behoorlijk tevreden. Deze dag is geheel verlopen via het principe van Woe-Wei, zegt Bobby, dat komt uit de Tao van Poeh. Poeh maakt zich nooit zorgen. Hij weet niet hoe hij aan honing moet komen, maar toch vindt hij het elke dag weer. Woe-Wei is een begrip uit de leer van Tao, waarbij de nadruk ligt op eenvoud en harmonie, sereniteit en levensaanvaarding. Woe-Wei staat voor daadloosheid, voor moeiteloze inspanning. Poeh, de Beer met maar een klein beetje verstand, is Tao-meester bij uitstek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten