Zlatorog

Dit is de plaatselijke steenbok aan het meer. Zlatorog, steenbok, afkomstig van een Sloveense mythe. Ontleend aan het populair geworden verhaal Zlatorog - eine Alpensage van de schrijver Rudolf Baumbach (1849-1905). Hij publiceerde het in 1877 Letterlijk betekent zlatorog 'goudhoorn', het is een mythische witte steenbok met gouden horens. Volgens een oude Slavische sage leefde dit dier op de berg Triglav, de hoogste top van de Julische Alpen en de nationale berg van Slovenië, waar het een schat bewaakte.

Verder heb ik geen zin in educatie. Zullen we vandaag helemaal niets doen? vraag ik. Alleen maar op ons terrasje zitten, lezen, naar de vogeltjes luisteren, en misschien als hoogtepunt even naar de supermarkt? Niet in die skilift?

Wat een verrukkelijke dag. We doen niets. Nagels knippen, lijf insmeren, kopje thee, kopje koffie, parasol verplaatsen en dan weer plat. Zon vangen. Sproeten scoren. Dat is nog eens heilzaam. Van andere vakanties herinner ik me ook zulke beginnen. Het afkicken van Het Volle Leven. De moodswings. In Zweden met Wilma enige jaren geleden had ik mij op de derde dag in mijn slaapkamer verstopt waar ik met de dekens over mijn hoofd lag te lijden. Het heeft niets met jou te maken zei, ik, maar ik moet hier even doorheen. De tweede dag was ze het zat en zijn we maar gaan shoppen. Toen heb ik roze cowboylaarzen gekocht. Dat hielp ook.

Nu lees ik mijn tweede boek: Ronald Giphart Mijn vrouw en andere stukken. Had ik van de redactie meegenomen. Lees jij Ronald Giphart? vraagt Bobby met afgrijzen. Waarom lees jij Ronald Giphart? Ik heb geen zin op die vraag in te gaan. Nadat ik het boek driekwart uit heb leg ik het weg en constateer ik: Dat boek gaat ook werkelijk nergens over. Dat bedoel ik, zegt Bobby. Ronald Giphart is een van mijn favoriete auteurs om op te kankeren. Het gaat nergens over. Dat is zo n jonge auteur die alleen maar BN-er iets en niets te vertellen heeft. Helemaal eens, zeg ik, maar ik wilde graag met een open geest en zonder vooroordeel aan het boek beginnen. Ik heb zijn uitgever genomineerd voor een medaille. Ik vind hem echt goed, maar twee auteurs die hij uitgeeft vind ik vreselijk: Kluun en Giphart. Dat vooroordeel wilde ik even bevestigd hebben.

Daarna beetje door de reisgiden bladeren, uitvinden waarom de kust van Slovenie zo raar smal is daar onder Triest. Wat precies de Sloveense volksaard is ten opzichte van de landen hier om heen: Oostenrijk, Hongarije, Kroatie. Het was in de jaren tachtig een zeer vooruitstrevend land met vrouwen- en homostudies in Ljubljana, herinner ik mij. Er is hier veel vooruitstrevende kunst en literatuur, maar slechts weinig is vertaald. Voorlopig houden we het maar bij de zelf meegenomen lectuur.