99 jaar

Bobby heeft nog een oma. Zij is 99 en woont - nog maar pas een paar jaar - in een verpleeghuis in Amstelveen-Zuid. Heel erg zuid trouwens, helemaal onder de A9. De vorige keer gingen we met de bolide, maar van door Amstelveen rijden (met name de eindeloze Beneluxlaan) wordt een mens niet vrolijk.

Vandaag nemen we maar eens de fiets en toeren we in zon en wind langs de Amstel, tot voorbij Ouderkerk. De Amstel kronkelt nogal, hemelsbreed is er een veel kortere route te bedenken, zeg maar. Maar vóór God de A2, de A9 en de A10 schiep was het landschap veel mooier. Als je dan eindelijk onder de A9 doorgereden bent ga je naar rechts en rijd je door een oud landschapje, tot het hoofdkantoor van GfK opdoemt. Laatst was ik daar nog bij iemand op bezoek, nieuwe kantoren in het oude weiland. Na die nieuwe kantoren krijg je al snel het verpleeghuis. Zo'n stuk stad waar niemand vrijwillig gaat wonen, daar zetten ze dan kantoren en verpleeghuizen neer.

De 99-jarige oma is een wonder van levendigheid. De meeste van haar huidige medebewoners zijn veel jonger dan zij, maar zijn er veel minder aan toe. Aan hen heeft ze weinig aanspraak, evenmin als aan het personeel. Daar is er veel te weinig van. Maar ze heeft wel tien kinderen grootgebracht, die op hun beurt bijna allemaal ook weer kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen voortgebracht hebben. Deze oma ontbreekt het daardoor niet aan bezoek. Bovendien is ze erg leuk. Ze kan heel erg lachen.

Mooi is dit. Hoe zal dat zijn als ik 99 ben?