De vakantieboeken des levens. Steen en ik hebben elkaar te lang niet gezien. Steen heeft inmiddels maar liefst vier nieuwe vakantieboeken: twee van New York en wederom twee van Sicilië. Hij maakt zijn fotoboeken al lang niet meer bij Kruidvat, meldt hij plompverloren, hoewel hij die me vorig jaar nog met zoveel klem aanraadde. Nu is hij bij Albelli. Veel goedkoper en weer andere grappige beeldeffecten. En het gedoe met het telkens opnieuw moeten inladen van al die grote fotobestanden (mijn enige klacht over de Kruidvat-fotoprogrammatuur) heb je volgens hem niet bij Albelli.De fotoboeken zijn goed te behappen, hij heeft ook niet zulke grote als ik, maar hij heeft daarnaast dikke volgepropte Hema-mapjes waar hij op vakantie suikerzakjes en ander plaatselijk drukwerk in verzamelt. Die zijn zijn aller aller allergrootste vreugde. Vooral op wat hij zijn drie-d mapjes noemt is hij extra trots, doorkijkjes, stenen, zand,... Je ziet hem ook helemaal zitten knippen en plakken avond aan avond in de hotelkamer of in de tent. Het is echt leuk maar ook onverdraaglijk veel. Dat hij het laat zien valt hem niet te verwijten, ik had hem zelf aangemoedigd: Laat zien, laat allemaal zien!
Zelf heb ik dan ook nog mijn fotoboek van Slovenië, dus we hebben het maar druk met al die duizenden Plaatjes des Levens. Steen is aanhanger van de positieve bekrachtiging, dus hij complimenteert je van minuut tot minuut, zo niet van seconde tot seconde. Heel fijn, maar ook erg vermoeiend, zowel om te 'ontvangen', als om terug te geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten