Diagnose: 'Het is de dynamo'

Die heeft het begeven. Emmen haal ik niet, maar Amsterdam ook niet, zegt de Wegenwacht. Ik ga maar een beetje hulpeloos kijken. Hoe lang zou dit duren? Brood en koffie heb ik niet mee. De ANWB belooft in ruil van je lidmaatschapsgeld dat ze zorgen dat je thuis komt. Maar dan moet deze Vriend de Wegenwacht wel een dynamo voor de Toyota Celica 1995 scoren. Die zijn geloof ik dun gezaaid. Althans daar in de buurt van Nunspeet en 't Harde.

Mijn nieuwe Vriend de Wegenwacht belt met een garage te Harderwijk, die wel tijd heeft voor een reparatie, maar geen dynamo. Samen besluiten ze dat de beste strategie is mijn accu een beetje op te laden en me dan weer naar Amsterdam terug te sturen. Op hoop van zegen. 'U moet géén lichten aandoen, géén radio, géén blower. Dan haalt u het hopelijk wel. En rechts blijven rijden. En mocht de motor wéér afslaan: een veilige plek zoeken.'

Nu heb ik een aangeboren aanleg tot links rijden, en bij al die invoegstroken en betonblokken langs de A28 en de A1 is ook nergens een vluchtstrook te bekennen. Dus wat heb je aan zo'n goedbedoeld advies. Je zou er zenuwachtig van worden. Vooralsnog maar hopen en bidden.

De Celica lever ik af bij Garage Oost aan de Zeeburgerdijk, 200 meter van mijn huis. Hij kan wel aan een dynamo komen, zegt hij, maar hij heeft vandaag en morgen echt geen tijd. Echt niet. Nee, écht niet. Maandag, eerder wordt het niet. Maar hij zal een goede oplossing zoeken, de goedkoopste doen, in elk geval niet de nieuwste duurste, zoals te doen gebruikelijk bij de merkdealer.

Mutti is teleurgesteld. En ik lig bij te komen op de bank. Om eerlijk te zijn: het heeft wel wat, al die Overmacht.