་པེ་མ་

Het is weer zo'n weekend dat ik niet kan stoppen. Na het verjaardagsgourmetten haal ik tot diep in de nacht door met de nieuwe kwasten en de nieuwe verfdoos. Het is wel vier à vijf uur werk, deze kleurplaat. Het is echt priegelwerk, je reinste monnikenwerk, kunnen we wel stellen. Ik wist nooit dat monnikenwerk een mens zo intens gelukkig en tevreden kan maken. Ik leer de kwasten en de verf zo heel goed kennen. Ik hoef echt niet op een mindfullness-training, dit is mindfullness in optima forma.

Deze afbeelding heet Pema. In het Tibetaans: ་པེ་མ་. Pema betekent lotus. In het echt wortelt de lotus in moerasachtige bodem, maar de bladeren en de bloemen zien er nooit modderig uit. Met die kennis in het achterhoofd hoofd had ik de achtergrond nog wel wat duisterder kunnen maken. Daarom is de lotus een symbool van zuiverheid, zowel in het hindoeïsme als in het boeddhisme.

De volgende stap is natuurlijk, nu ik de nieuwe verf en de nieuwe kwasten een beetje ken, échte lotussen tekenen en schilderen. En opvliegende flamingo's. Klinkt als opwaaiende zomerjurken.

Vele jaren geleden had ik een date die ik mijn tekeningen liet zien en die van oordeel was dat ik zulke mooie kleurige afbeeldingen tekenende omdat ik eigenlijk deep down heel ongelukkig was. Net als kinderen in concentratiekampen. Zij was kunstenaar, dus zij kon het weten. Het is nooit wat geworden met die date.