
En daar aan zee breekt ineens de hemel open, blauw. Mijn mantra en het gebed van Corry is verhoord. Hier op de foto in de welkomst-stand staan Rianne (de event-coördinator, die ervoor gezorgd heeft dat alles perfect is georganiseerd) en Wout. Meer heb ik niet gefotografeerd. Het is dus even wachten op de foto's van Hani501, die zullen bewijzen dat de thuisblijvers ongelijk hadden. Zij heeft er 638 geschoten. Dat wordt schiften en deleten - dat kan dus even duren.

Als ik thuiskom is de adrenaline nog torenhoog. Ga een uur in het donker op het balkon zitten. Waar blijft Bobby toch? De buurman komt thuis, van wie ik van de week zo gruwelijk gedroomd heb. Zal ik die dan maar voor een glaasje noden? Nee, Lucie Theodora, doe dat nou maar niet. Als Bobby eindelijk komt mag hij twee uur naar mijn geratel luisteren. Ondertussen eten we een zak nootjes, een zak Japanse zoutjes en een zak tortilla-chips op.
O, kijk, in de mail zitten al de eerste foto's voor mijn blog al. Dit is het Event-aan- Zee-team. Hani501, je bent té goed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten