'Niemand op kantoor heeft een decoupeerzaag'

In het kader van mijn verhaallijn 'IJzerwaren' valt mij het bericht op van Jan Heemskerk (hoofdredacteur Playboy) op Nu.nl die zich zorgen maakt over de ijzerwaren van de moderne man. Zijn (mannelijke) collega's hebben geen gereedschap meer. Waar praten zij over? Over Japanse designerjeans van zuiver zijde, kasjmieren mutsjes, moeilijke retro sneakers en V-halsjes met krullend borsthaar. 'We worden omringd door zoveel metroseksuele zoetigheid.' 

Heemskerk probeert het gesprek op de redactie (over de liefde of het gebrek daaraan, de hobby’s, de klussen) op het onderwerp gereedschap te brengen. Op de decoupeerzaag, in zijn beleving een stuk gereedschap dat niet mag ontbreken in de gereedschapskist van een beetje man. Je zult maar een kabelgaatje moeten zagen in de zelfgetimmerde wandkast. Of een mooi patroon in de eigenhandig gefröbelde biechtstoel knutselen. De decoupeerzaag; hij zou zich zónder geen raad weten. Geen dag.

Niemand op kantoor van Playboy heeft echter een decoupeerzaag. Heemskerk vraagt: 'Een dremel dan?' Ongelovige blikken. 'Een haakse slijper?' …  'Een klopboormachine?' De secretaresse - de enige vrouw bij Playboy - heeft er één. 'Dopsleutelset?' Blanke blikken. Haastige inventarisatie leert dat de gemiddelde collega een weekplastic uitklapkistje heeft met een kruiskopschroevendraaier, een waterpomptang, en een hamertje-tik-hamertje.

Even checken op onze hoogculturele redactie. De ijzerwaren hadden we nog niet gehad, maar we doen tegenwoordig best nieuwe gespreksonderwerpen. Sinds kort hebben wij namelijk een collega die naar voetbal gaat. Die van FC Twente is. Die maandags over voetbal práát. Vinnie vindt het maar niets. Die meent dat we ons tot onze oude onderwerpen moeten beperken.

Toch breng ik vandaag even het onderwerp gereedschap in - mijn eigen gereedschapsbord indachtig. Maar iedereen bij ons, jongens en meisjes, zegt alle gereedschap te hebben.