Ik heb een klein intiem zakendiner gepland bij eetcafé De Groene Olifant, tussen Artis en het Tropenmuseum. Dáár, omdat het me leuk lijkt om na werktijd iets gewóóns te doen.
Maar du moment dat de Belgische Audi komt voorrijden, weet ik dat dat een volstrekt verkeerde keus was en is. Het is shabby en het stinkt er. Zelf kan ik dat nog wel verdringen en negeren, maar een hooggeëerde gast... Dus zeg ik tegen bediening die al voor ons gedekt heeft: 'Het spijt me, ik heb me bedacht, we gaan, want het stinkt hier.' Wat hard. Het is zo'n aardig café. Maar het is niet goed. Zucht.
Maar du moment dat de Belgische Audi komt voorrijden, weet ik dat dat een volstrekt verkeerde keus was en is. Het is shabby en het stinkt er. Zelf kan ik dat nog wel verdringen en negeren, maar een hooggeëerde gast... Dus zeg ik tegen bediening die al voor ons gedekt heeft: 'Het spijt me, ik heb me bedacht, we gaan, want het stinkt hier.' Wat hard. Het is zo'n aardig café. Maar het is niet goed. Zucht.
We steken over naar restaurant Eten Bij Elkaar en dat klopt helemaal. Leuke locatie, heerlijk eten, goeie bediening, klasse. Stukje duurder ook...
Vanuit Eten Bij Elkaar hebben we zicht op de entree van het Tropentheater alwaar het een drukte van jewelste is vanwege het staatsbezoek van de Turkse president Abdullah Gül die daar een
uitvoering bijwoont van het Turks Jeugd Philharmonisch Orkest bijwoont. Veel politie en marechaussee. Geen opstand. Zo bevind je je ongewild weer midden in/op het wereldtoneel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten