Leen vertelt dat ze in haar blad een nieuwe reeks beginnen over het menselijk ongemak. En ze zegt dat ik (en mijn blog) een soort lichtend voorbeeld zijn op dat gebied. Inderdaad, als je het zo zou willen noemen, het is het wel iets waar ik graag over schrijf en vertel. Soms denk ik wel eens dat ik dat tevéél doe, dat ik beter glamour en succes zou kunnen uitventen. Maar ja, wat is daar nou aan?
Zo ga ik op bezoek bij de nieuwe eigenaar van Selexyz en De Slegte. Deze man. Dit villapand. In de bossen van Bussum. Mijn bolide misstaat niet tussen de nonchalant geparkeerde Audi's en Mercedessen, al zeg ik het zelf. Of dat nu glamour is? (Eerlijk gezegd is er geen plek meer tussen de Audi's en de Mercedessen, omdat ze allemaal te nonchalant geparkeerd staan, en komt mijn bolide te staan tussen louter koekblikken.)
Van dit bezoek kan ik zo weer een uitgebreid verhaal van het ongemak vertellen. Maar waarom? Ik ben nooit eerder in zo'n villa geweest. De dichter Frederik van Eeden schijnt vroeger in de achtertuin van dit pand gewoond en gedicht te hebben. Ik mag anderhalf uur met deze ambitieuze meneer aan tafel zitten die vertelt en vertelt en vertelt. Dat is toch ook wel weer bijzonder.
De foto komt trouwens uit het FD, dat na mij een gesprek met hem heeft. Vandaag werk ik mijn interview uit. Best interessant om mijn gesprek naast dat uit het FD te leggen.
De foto komt trouwens uit het FD, dat na mij een gesprek met hem heeft. Vandaag werk ik mijn interview uit. Best interessant om mijn gesprek naast dat uit het FD te leggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten