Het blijft moeilijk bloggen dezer dagen. Mijn insteek is dat ik blog over waarover een vlammetje in mij ontsteekt. Zo'n Moet-Je-Nou-Eens-Horen-vlammetje. Negatief of positief. Kleine opwindingen zijn ook goed. Júist.
Vandaag de dag ben ik vooral gebiologeerd door Den Haag. Maar ik kan alles wat ik op radio, tv en internet allemaal zie, lees en hoor hier toch niet allemaal overdoen? Jan Kees de Jager als postiljon d'amour. Geweldig beeld De minister die met een kolonne secundanten bij de fracties langsgaat. Het is een geweldig vervreemdend gezicht. En alle journaille dat er achteraan draaft. Zou het niet altijd zo moeten?
Vandaag de dag ben ik vooral gebiologeerd door Den Haag. Maar ik kan alles wat ik op radio, tv en internet allemaal zie, lees en hoor hier toch niet allemaal overdoen? Jan Kees de Jager als postiljon d'amour. Geweldig beeld De minister die met een kolonne secundanten bij de fracties langsgaat. Het is een geweldig vervreemdend gezicht. En alle journaille dat er achteraan draaft. Zou het niet altijd zo moeten?
Op de radio hoor ik flarden meningen over de blamage voor Rutte die dit alles in feite is: waar hij in zeven weken niet in geslaagd is met zijn bondgenoten, lukt Jan Kees de Jager (die niet mee mocht doen met Rutte in het Catshuis-overleg) in één dag met de oppositie! Kan er niet een regering gevormd worden van deze mensen? oppert iemand. De rol van Diederik Samsom is ook boeiend. Hij mag niet meedoen, lijkt het. Wat leren we hiervan? Te fel? Teveel aan het profileren? Te veel ego?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten