Nog maar een Venetië-plaatje maken om het af te leren. Het duurt een poosje voor ik erin slaag om - ondanks mijn eenvoudige tamelijk platte zondagsschilderstechniek met waterverf en viltstift - enige diepte te definiëren en te realiseren. Het stuk waar de zon op valt, dát is de fascinatie, dát moet eruit springen.
En ondertussen een potje hunkeren naar terug naar Venetië.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten