Leeg

Leeg opleveren betekent ook laminaat en  tapijt eruit. Ook al is alles nog goed, en kan de volgende bewoner er interesse in hebben. Na mijn verontwaardiging afgelopen vrijdag over de woningbouwvereniging die een maand lang geen sjoege geeft en geen eindinspectie doet heb ik einde  middag uiteindelijk het hoofd gebogen. 

Eerst haal  ik de sleutels weer bij ze op. De medewerkster tegen wie ik Beetje luid mijn verontwaardiging geuit had blijkt  een heel lief Surinaams meisje. Opnieuw  zegt ze: 'Onze excuses voor ons gedrag, en we zullen ons best doen dat de volgende huurder het laminaat overneemt, maar als die dat niet wil dan móet het er binnen 3 werkdagen uit. Als u het dan niet doet, dan doen wij het en de tarieven daarvoor staan op onze site. En als u niet betaalt sturen we een incasso. Om er van af te zijn kunt u het ook nú doen.' 

Vooruit dan maar.

Het valt waratje niet mee. Na een drukke werkdag zonder eten naar Amsterdam. Goddank gaat Bobby mee. Het is veel en zwaar, en het is een heel eind met al dat hout naar de vuilcontainer. Dertig keer op en neer. Gelukkig ís er een vuilcontainer.

Wel een bijzondere momentum weer. De befaamde Avondvierdaagse is net begonnen. Terwijl ik dodelijk vermoeid dat hout heen en weer zeul lopen er honderden, duizenden tetterende kinderen en ouders op ons straatje me de doorgang te versperren. Het is te erg allemaal. En dat met hongerklop.

Ik bel bij Buurman aan, nu ex-buurman. 'Ha Buurman! Daar zijn we weer. Heb je misschien ook een versterkertje voor ons?' We zijn helemaal stuk! 'Hė?' zegt Buurman, 'zijn jullie alweer hier?' Hij heeft één biertje op voorraad en wat blokjes kaas.

Uiteindelijk gaan we gedrieën naar pizzeria Lago Maggiore op de Javastraat, dezelfde als waar we de avond dat ik aan de Zeeburgerdijk kwam wonen ook gegeten hebben. Om het verhaal Zeeburgerdijk weer rond te maken. De sleutels gaan daarna bij De Alliantie door de brievenbus. Ik ben benieuwd of het nu echt klaar is.