Ik doe weer een dagje Amsterdam: de Matisse-tentoonstelling in het Stedelijk Museum. Ik reis weer met bus-trein-tram, want wie weet hoelang ik blijf.
De tram stopt voor het Van Gogh, waar een bijzonder lange rij voor staat. Ik ga maar in de rij staan om te overwegen of ik dit wel wil. En een alternatief te verzinnen. Het duurt even voor ik door heb dat ik helemaal niet naar het Van Gogh gíng, maar naar het Stedelijk.
Bij het Stedelijk is er helemaal geen rij.
Matisse is prachtig. Zo vreugdevol, zo schijnbaar simpel, zo zoekend maar toch ferm, zo vanzelfsprekend in het zoekende. Hem werd decoratief werken verweten. Eerst.
Op de benedenverdieping hangt hij tussen tijdgenoten, er hangen meer tijdgenoten dan Matisse, maar dat is heel informatief. Boven hangt het knipwerk. Hij was al oud toen hij dat maakte. Op filmpjes is te zien dat hij charmante assistentes had, die het knipwerk schilderden en op grote vlakken drapeerden op aanwijzing van de meester met aanwijsstok.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten