Hartje zomer is het, stralend weer, zaterdagochtend, en onverwacht bevind ik mij in een oude NH-kerk in Maasland. Een levenslange vriend van Schoonmama is overleden. Plots. Bobby en ik willen naast haar staan/zitten. En zo verzeilen wij in een oer-CDA-omgeving die in de steden van Nederland niet meer bestaat. We luisteren naar herinneringen aan zijn leven en zingen psalmen. De Tale Kanaäns blijft verbazen, waar je - ook als je goed leest - geen touw aan vast kunt knopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten