Woensdag uitpakdag. Weer tien dozen verder heb ik eindelijk mijn printer teruggevonden. Dat is een grote opluchting. Nu kan ik weer printen. Ons kantoortje moet nog, voorlopig behelpen we ons met oude tafeltjes en ladenkastjes. We zitten hier niet tegelijk, hebben we afgesproken, en we gebruiken voorlopig één kantoorstoel.
Met de interieurontwerpster hadden we een memorabel gesprek over ons idee van het kantoortje. We hebben allebei een computer en een printer. Ik heb een laptop (overtuigd) en Bobby een pc van het formaat koelkast (overtuigd). We hebben vrijwel identieke HP-printers, maar net een ander typenummer, dus verschillende cartridges. Bobby doet internet aan een draad, overtuigd, ik wireless, overtuigd. We hebben een beetje een hekel aan het systeem van de ander. Ik heb nog Windows 7, maar hij kreeg ongevraagd bij de nieuwe computer Windows 8.0, waar ik niet goed mee overweg kan. De printer van de ander doet het nooit of heeft nieuwe cartridges nodig, die dan niet op voorraad zijn. Kortom: wij beperken ons tot de eígen computer danwel laptop en de eigen printer. Die van de anders mag desgewenst gebruikt worden, maar dan wel zonder morren.
Dan is er nog wat. Ik wil niet tegenover elkaar aan één kantoortafel, zoals de interieurontwerpster bedacht, want dan heb ik steeds uitzicht op zijn grote beeldscherm. Zij zei: Je kan ook één computer in de woonkamer doen, dat is heel gewoon tegenwoordig. Dat weten wij ook wel, maar dat willen we niet. Ik kan straks met de laptop wireless immers overal in huis zitten.
Anyhow. Vooralsnog behelpen we ons zo. Ik ben héél blij dat mijn printer (links) terecht is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten