Terug op de moestuin. Er is een boel gebeurd in de anderhalve week dat ik weg was. Ze hebben aardappels gepoot en uien. Vanavond zijn we met zes en maak ik met twee ander tuinvrijwillgers richels voor de aardappelen. Daarna ga ik in de siertuin-to-be rommel ruimen, waaronder veel brandnetels (au) en dorre bladeren en gras om enige dahlia's te poten. 45 cm uit elkaar. De siertuin moet weer siertuin worden.
Moestuinieren is een heel gevecht met jezelf. Ontdek ik. Die zwaar vergraste klei is zó loodzwaar! Het is eigenlijk om moedeloos van te worden. Maar als he bedenkt hoe zooierig het een maand geleden was... En de ontwikkeling naar steeds meer orde nu. Er komen allemaal bemoedigende tegeltjeswijsheden boven als samen-sta-je-sterker, alles-stap-voor-stap.
Er zijn weer diverse nieuwe vrijwilligsters: behalve Bart en Suzanne nu ook Lieke, Monique, Gemma... Allemaal zeggen ze: ik weet er niets van. Net als ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten