vrijdag 22 april 2016

Frau und Auto

Opeens brandt het olielampje. Dat heb ik met de nieuwe bolide nog niet aan de hand gehad. Help. Olie. Ik heb deze motorkap nog niet open gehad. Hoe gaat dat eigenlijk? Welke olie moet ik? De pompbediende adviseert 5W30. De vorige bolide slorpte 10W40. 

Het motorblok van deze bolide ziet er totaal anders uit dan dat in van mijn vorige auto's. Waar moet de olie in? Ik draai de knop open die qua plek en vorm het meest lijkt op de olieknop van de vorige auto. Maar de olie wil er niet in. Huh? Blub blub, een heel gedoe om het weer schoon te krijgen.

Na het werk, veel werk, meteen maar even bij de garage langs. 'Eh, beetje rare vraag misschien, maar ik weet niet waar de olie in moet.' Het resulteert in een hele diiscussie gedoe onder de garagemannen over mijn olie, en de zomerbanden en de service-beurt. 

Met een vol hoofd rijd ik weg. Bijna thuis. Bij  het kruispunt waar ik voorrang moet geven rijd ik zo een leswagen uit Mijdrecht in het portier. Pok. Skratch. Niet hard, want ik trek net op,  maar toch. Hij heeft een deuk. Ik had u helemaal niet gezien, zegt de leswagen. Ik u ook niet, zeg ik. Maar ja, het was duidelijk mijn fout. Het invullen van de schadepapieren is een heel gedoe. Ik heb groot medelijden met het met het meisje wier dure autorijles hierdoor in het honderd loopt.

Wat een dag. Een achteraffer zou zeggen: Wás ik niet naar de garage gegaan, dan was dit niet gebeurd. Nu heb ik weer vette krassen op mijn mooie pauwblauwe bumper. 

Geen opmerkingen: