Er zijn onderwerpen die wat gevoelig liggen. Reclamefolders is er een van. Ik heb die nooit in mijn huis gewild. Pertinent niet. Ik ben van de nee/ja-sticker. Ik vind het een enorme troep, al die folders met goedkope rommel. Ik vind dat je gewoon moet kopen wat je nodig hebt en je niet laten verleiden tot onnodige zooi.
En toen woonden we hier en wilde Bobby ineens wél folders. Hij had ook een ja/nee-sticker in zijn vorige huis. Je denkt dat je elkaar kent. Je wilt niet weten hoeveel folders er hier door de bus vallen. Elke dag zijn het pakken! Woedend word ik ervan. Liefst loop ik onmiddellijk naar de papiercontainer om ze weer af te voeren. Maar Bobby vindt het léuk. Hij vindt ook dat hij het recht heeft dat leuk te vinden. Avond aan avond bladert hij ze een voor een aandachtig door. Voor de stemming in huis heb ik het leren inslikken, maar af en toe vlamt de verontwaardiging plots weer op. Ik ben dacht ik niet zo'n principieel type, maar dit WIL ik NIET.
Van de week begin ik er weer eens voorzichtig over. Vroeger had je toch ook nooit folders, zeg ik. En ineens zegt hij dat het inderdaad genoeg is geweest. Dus vandaag spoed ik mij naar het Wijkbureau Utrecht NoordWest, waar je ze kunt halen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten