Will heeft me uitgenodigd voor een lunchpauze-voorstelling in het Bellevue-theater: ‘Don’t Worry Be Yoncé’. Eerlijk gezegd heb ik geen idee, maar het is altijd leuk om glimpen van nieuwe werelden te zien. De hele week heb ik bij het kijken naar het programma ‘Top2000 A Gogo’ al van die ervaringen dat ik niet meer van deze tijd ben, omdat ik maar heel weinig ken van wat ik daar zie, terwijl het programma zeg 10 jaar geleden nog een doorlopend feest van herkenning was. Elke generatie zijn eigen helden en heldinnen, zullen we maar zeggen.
Voor wie het ook niet weet: Beyoncé is een jongere versie van Madonna, afkomstig uit de wereld van de rappers, een mega-idool, beeldschoon, uitmuntend kunnende zingen en dansen, sexy, rijk, uitdagend, soort feminist. Meisjes willen Beyoncé zijn. De twee actrices Stephanie van Batum en Stacyian Jackson geven dansend en zingend een soort college over hoe dat te bereiken. Ze hebben eerder dit jaar een prijs gewonnen in het Fringe Festival, dat een podium wil bieden aan jonge acteurs/trices.
We moeten natuurlijk meedoen en ook zo soepel en sexy dansen. Op de rij voor ons een groepje van dertigers/veertigers (v) die vol overgave meedoen. Thanx, Will, voor deze bijzondere experience.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten