Vandaag ben ik ineens in de kapel van het Jeroen Bosch Ziekenhuis in Den Bosch. Van de zomer was ik ook al in dat ziekenhuis. Er zit een jongeman achter de piano. Hij overlegt wat met een andere man. ‘Gaat u wat spelen’, vraag ik. Hij speelt Einaudi. We zitten met de armen om elkaar heen. Ik huil zachtjes. Wat is het leven broos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten