maandag 7 mei 2018

Schönste Strasse

Nadat ik na uren lopen mijn voeten een half uurtje in een teiltje warm water heb laten recupereren reis ik af naar de wijk Moabit, waar Neef2 woont. Hij is jarig en de hele familie gaat uit eten. Moabit is ver weg maar toch slechts een paar haltes met de oranje U9. Voor ik het door heb sta ik al in de Turmstrasse. In de Waldstrasse vóór het huis van Neef2  verzamelen we ons. Volgens Neef2 is zijn straat twee jaar geleden tot Schönste Strasse Deutschlands.

Het is een multicultiwijk en omdat het zo stralend weer is zitten er veel jonge islam-gezinnen buiten. Veel kindertjes. Er zijn speeltuintjes, fietspaden, wandelpaden, groen... Maar ‘móóiste’ straat? Even googelen leert dat het vroeger een hele criminele straat was en dat door veel inspanningen van buurt en overheid nu helemaal over is. Het doet me een beetje aan De Pijp of de Bijlmer denken. De prijs is een initiatief van het Netzwerk Nachbarschaft.

Neef1 en Neef3 komen aanscheuren op een elektrisch oranje Emmy-brommertje. Een prachtige uitvinding voor de Berlijners zodat ze zich snel en schoon kunnen voortbewegen in de stad. Die kun je overal meenemen en neerzetten. Je betaalt per minuut. Dat zou ook wel wat voor Amsterdam zijn!

Uit eten doen we bij een Vietnamees Van Anh in de tegenwoordig enorm hippe wijk Prenzlauer Berg. Neef2 heeft dit uitgezocht omdat hij deze Oderberger Strasse écht de mooiste straat van Berlijn vindt. Het eten is heerlijk. De sfeer van buiten op straat eten heel goed. Gezellig met de familie. Uit eten is hier trouwens veel en veel goedkoper dan in Nederland. En net zo lekker. We nemen met 6 personen 2 gangen en 1 glaasje. Totaal slechts 90 euro. Heel heel leuk, Berlijn.

Vanaf de Oderberger Strasse is het een ritje met de tram M1 naar de Friedrichstrasse en dan de S-Bahn S1 naar Steglitz. Steglitz kennen ze niet, dat staat bekend als villawijk. De neven doen trouwens het OV helemaal met Google, kaartlezen vinden ze maar ouderwets. Ik wil ook gewoon de kaartlezen en snappen waar ik ben en ga. De lijnen en haltes begrijpen. Het terugreizen op hun aanwijzingen gaat  allemaal van een leien dakje. Maar morgen ga ik zelf toch weer kaartlezen.

Geen opmerkingen: