maandag 30 juli 2018

De dorre vlakte

Over de vraag of we nog wel genoeg gas hebben in de gastank hoeven we ons geen zorgen meer te maken. Het was een issue omdat de Zweden niet het merk Campingaz hebben maar een eigen merk Primus. Hun tanken passen niet op onze gasstelletjes en vice versa. Wij hebben een middelgrote tank, die kun je als die leeg is omruilen voor een volle. Het is op vakantie in het buitenland altijd een kunst de dealers te vinden. Hier te Zweden al helemaal. Want je moet hem eerst leeg gebruiken.

Op Öland mag niemand meer barbecuen of buiten koken op gas. Ten strengste verboden. Het is hier kurk- en kurkdroog. Vanwege de grote bosbranden elders in Zweden neem ik aan. ‘Het is niet leuk meer met die zon’, zei de campingbaas, ‘de boeren hier hebben geen voer meer voor hun dieren.’ Op de camping van Dragsö gold er bij mijn weten geen verordening tegen koken op campinggas. De camping hier lijkt wel een woestijn. Pas vanochtend realiseer ik me dat de verdorde grond normaal groene grasvelden zijn.

Nu moeten we voor de ochtendthee en de ochtendkoffie naar de keuken. Elektrisch water koken.

Geen opmerkingen: