Ooit kocht ik een keyboard en een boek met liedjes waarmee ik mezelf kon begeleiden op. Een van mijn favoriete liedjes toen was ‘Islands in the stream’ van (ik meen) Kenny Rogers en Dolly Parton. In Amsterdam-Noord stond ik voor het raam te zingen. Jaren negentig. Uitzicht op de straat. ‘Islands in the stream, that is what we are, no one in between, how can we be wrong, Sail away with me, to another world. And we rely on each other, ahahaha.’ Ofzo. Daar moet ik nu aan denken.
De tekening is best weer gelukt, geloof ik. De lucht, het reepje zee, het volgende eiland in de verte, het witte huis op de rotsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten