Eend

Met Will doe ik een uitstapje naar Vreeland voor de wandeling door het meer naar Kortenhoef/Oud-Loosdrecht, en aldaar een lunchje bij restaurant De Eend. Aan het water. Ik liep hier in april en mei al een paar keer. Misschien herinnert u zich de loftuitingen van toen. Het is nu in juni totaal anders: manshoog het riet. Zo mooi. Je kunt daar alleen maar glimlachen. En dan dat terras.

Het gesprek gaat deels over het verliezen van je plek op de arbeidsmarkt. Het fenomeen arbeid. Je gaat naar kantoor, beantwoordt de hele dag mailtjes, voert gesprekken, maakt afspraken, administreert, hebt oppervlakkig contact met je collega's, het is een mal waar je in past, het is maatschappelijk zoals het hoort. Niet naar werk gaan, ook al is het jouw schuld niet, is niet zoals het hoort. Daar ga je je dan toch schuldig over voelen. Op feestje vraagt iedereen als eerste wat je doet, dat betekent wat je werk is. Soms heb je de neiging om maar wat te liegen. Om ervan af te zijn. Maar het is beter van niet. Voor je het weet raak je in je eigen leugens verstrikt.

Nu is het de kunst om niet te lijden onder maar te genieten van de vrijheid. En alleen nieuwe verplichtingen aangaan waar je blij van wordt. Als je zulke wandelingen maakt en zulke gesprekken voert gaat het een beetje makkelijker.