‘How insensitive’, zingt Astrud Gilberto. Heerlijke muziek. Zo zit ik nu voor de tent te Zweden. Bobby is weer naar zijn Scheepvaartmuseum want hij had nog lang niet alles gezien. Ik heb mijn tekening af, kan geen boek meer zien, moest maar eens aan de afdeling muziek beginnen.
In mijn koffer heb ik ook mijn iPod mee, een apparaat dat nu welhaast prehistorisch lijkt. Rechts op de foto. Links is de power bank, waarmee ik alle apparaten in charge houd. Op de iPod staan oneindig veel nummers. Mijn lievelingsmuziek uit de late jaren negentig en de jaren 2000-2010. Met dit apparaat hoef ik me niet bezorgd te maken over bereik en verbinding. Alleen de stroom is belangrijk, want die apparaten lopen leeg waar je bij staat. Dit jaar heb ik twee stevige power banks mee, dan kan de een opladen terwijl de ander in gebruik is.
Ik vind mezelf best een beetje karikaturaal. Ik zie hier hele gezinnen lopen waarvan alle gezinsleden voortdurend op hun schermpje kijken. Ik niet, denk ik dan, ik stop ermee. Maar echt houd ik er toch niet mee op. Dit is een onderwerp dat ik graag met Leen behandel. Zij heeft een power bank die oplaadt via zonne-energie. Dat is natuurlijk beter. Zij is ook de hele dag in de weer met stroomvoorziening en wordt daarbij grif uitgelachen door Ekfa en Riemer, die er echter mooi wel gebruik van maken.
En ze kunnen me wat. Ik heb wel heerlijk mijn hele cd-kast bij me.
Ik app Leen doorgaans een linkje naar de blogs waarin zij figureert. ‘Hoe is het? Waar ben je? Ik ben in Zweden!’ Ze antwoordt: ‘Ik ook! In Getnö Gård zijn we nu, in het merengebied onder Växjo. Zit nu al je blogjes te lezen (moet ik straks weer naar het oplaadhok ;)’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten