We gaan wandelen in een natuurreservaat aan de westkust geheten Beijershamn. Het water dat u ziet is het water tussen het eiland Öland en het Zweedse vasteland. Veel vogels. Oei een koei. De meeste koeien gaan van het padje als ze ons zien komen, maar deze ene blijft staan en staart me onafgebroken indringend aan. Wat een belevenis.
We krijgen weer onbarmhartig veel zon, maar lopen uiteindelijk ook een heel stuk door het bos onder verrukkelijk gebladerte. Wat is dit een heerlijke andere energie dan een stad bezoeken. We gaan nog één stad bezoeken, en achteraf vind ik dat ook altijd interessant en de moeite waard, maar ik houd meer van dit. Het is niet of-of, het is en-en.
In het late avondlicht buiten aan zee met ons laatste flesje wijn beginnen we alvast te evalueren. Als we nooit meer zouden kamperen, zegt Bobby, dan hebben we nooit meer van die fantastische plekken direct aan zee zoals deze vakantie. Dan krijgen we een B&B, een stuga, een apartement... Dat háált het toch niet bij dit?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten