We gaan weer Ter Heijde/Monster, naar Schoonmama. Het valt haar nog steeds niet mee. Het gaat nogal wisselend. Ze voelt zich veel ziek en rot en alleen, en heeft weinig moed voor ontmoetingen met medebewoners. Al laat ze zich daar nu toch wel af en toe toe overhalen. Er wonen en werken bijzonder aardige mensen, die het beste met haar voor hebben, dat realiseert ze zich nu ook wel.
Ik heb vijf nieuwe hemden mee, op haar verzoek, en zacht fruit: meloen, perzik, aardbeien. Dan denk je tenminste even aan wat anders, zeg ik. Ja, lacht ze. Ze houdt erg van lekker eten, dat weten we allemaal.
Het is bijzonder om haar proces van acceptatie van de situatie aan te zien. Ik vind haar wijs en dapper. De toekomst is ongewis. Samen vullen we een aanvraagformulier in voor het woonzorgcentrum in Maassluis. Dat gaat morgen ter post. En dan maar zien wat er kan. En dan doen we even in de tuin (foto), een rondje tot de duinen en weerom, nog even in de tuin, en dan een boterham en dan gauw weer naar bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten