Al een hele tijd heb ik niets meer aan het tuintje thuis gedaan. Wat er met de bloembollen van vorig jaar gebeurd is? Geen idee. Het is zo krap en vol in het tuintje dat ik er vorig voorjaar na de bloei best veel bollen uitgetrokken heb. Herinner ik me vaag. Nu heb ik weer zakjes bolletjes. In september gekocht te Heeg. Toen had ik andere prioriteiten. Nu is het weer eind december: de hoogste tijd.
In het achtertuintje alsmede ook in het voortuintje is het een enorme bende met onkruid en dode blaadjes. Voor is het de blauwe regen, achter de fruitboompjes. Zo erg dat ik al weken geen moed kan opbrengen te beginnen. Er zijn diverse opvattingen over of je ‘s winters alles laat staan en afsterven, of dat je de tuin ‘netjes’ maakt. Als ik te lui ben iets aan te pakken hang ik de ene opvatting aan, als ik het gevoel wil hebben dat ik ergens enige invloed op heb dan kan ik beter gaan ruimen. De vlinderstruik afknippen. Dode grassen afknippen. Dode blaadjes ruimen. Dan zie je of er nog ergens plek is. Een middag doorzetten. Volhouden. En dan glimlachen over hoe relatief netjes het er uit ziet. In elk geval beheersbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten