Vanwege de enorme hoestbuien die me nu al twee dagen en nachten teisteren vraagt Bobby: ‘Moet je geen hoestdrank?’ Ik herinner me een vraag bij de drogist of ik dan een droge of een natte of een kriebelhoest had. En dat ik dan het antwoord niet wist. Jarenlang had ik soms weken van die hoestbuien, uren achtereen. Die onstuitbare diepe luide hoest, vooral ‘s nachts, en er komt wát slijm uit de longen. En dan ineens was het over. Dat je dat zo kunt vergeten.
Laat ik de medicijnkastjes in huis maar eens open trekken. Ik vind er Dampo-zalf en -capsules, en hoestdrank en hoestpastilles tegen 'diepe vastzittende hoest'. O, daar was ik toen dus op uitgekomen. We moesten de middeltjes maar een kans geven. Drie maal daags. Baat het niet, het schaadt ook niet.
Laat ik de medicijnkastjes in huis maar eens open trekken. Ik vind er Dampo-zalf en -capsules, en hoestdrank en hoestpastilles tegen 'diepe vastzittende hoest'. O, daar was ik toen dus op uitgekomen. We moesten de middeltjes maar een kans geven. Drie maal daags. Baat het niet, het schaadt ook niet.
Pan met kokend water op tafel, handdoek over het hoofd, en stoomhappen maar. Eerst is het veel te heet en na vijf minuten is het niet meer heet genoeg. Maar het biedt wel verlichting.
Wel grappig dat gaandeweg de week steeds meer oude merknamen opduiken als mogelijke verlossing uit deze verkoudheid, zoals ‘pottertjes’ (die zie ik nergens meer te koop) en ‘wybertjes’. Die zijn meer voor onderweg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten