Al twee of drie zaterdagen ging het buitensporten van onze sportvereniging niet door, vanwege voorspelde regen- en onweersbuien. Die weersvoorspellingen kwamen vervolgens steeds niet uit. Vandaar dat ik twee weken geleden begon met hardlopen. Om de dag doe ik dat nu, om half negen. Het is wel vreselijk, maar tot nu toe houd ik vol, en dan ben ik toch ook wel weer trots. De aanvankelijke spierpijn in de scheenbenen is over, maar gisteren kwam ik thuis met iets teveel spierpijn in de bovenbenen, dat je denkt: Oei, ik moet uitkijken.
In het begin van de corona-crisis en de lock down ging iedereen even Nederland in Beweging doen. Ik ook een keer. Een kwartiertje is dat maar, en heel makkelijk - vond ik. Daarom stopte ik er ook meteen weer mee: te weinig uitdaging. Nu doe ik het bij wijze van cooling down na het hardlopen. Dat helpt enorm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten