Deze week gekeken naar de Franse Netflix-serie Drôle over vier stand up comedians in Parijs: de Algerijnse Nézir die met zijn werkloze vader in een appartementje woont, de Afrikaanse Aïssatou die met haar man en dochtertje woont, de Vietnamese Bing die ooit veelbelovend en succesvol was en met zijn zus een comedy-café runt, maar zelf aardig verslaafd is en daardoor in de nesten raakt en niet meer leuk is. En dan is daar Apolline, een hogere klasse Parisienne, met een psychiatrische moeder.
De serie is een mix van comedy en maatschappijkritiek. Leuke jonge mensen met een droom: op een podium staan en met hun verhalen mensen aan het lachen maken. Zes afleveringen, dus je bent er binnen een week doorheen. Het gaat allemaal niet erg florissant met ze, vooral maatschappelijk niet en relationeel valt het ook niet mee. Maar de liefde voor het vak, de grote of kleine successen, en de onderlinge vriendschap overwinnen uiteindelijk alles. Best wel een beetje feel good. Zeer aan te bevelen.
De serie is een mix van comedy en maatschappijkritiek. Leuke jonge mensen met een droom: op een podium staan en met hun verhalen mensen aan het lachen maken. Zes afleveringen, dus je bent er binnen een week doorheen. Het gaat allemaal niet erg florissant met ze, vooral maatschappelijk niet en relationeel valt het ook niet mee. Maar de liefde voor het vak, de grote of kleine successen, en de onderlinge vriendschap overwinnen uiteindelijk alles. Best wel een beetje feel good. Zeer aan te bevelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten