In de spontaan ontstane reeks 'Kunst Unterwegs' nu een beeldje van een boerenechtpaar bij het volkomen door de nieuwe tijd ingenomen dorpje Sloterdijk. Het heet De Verdwenen Boer. Vorige week heb ik de hele tocht fietsend naar het werk toe uit de losse pols foto's geschoten. Maak de borst maar nat.Begin jaren tachtig, ik woonde pas in Amsterdam en wel te Bos & Lommer, hier om de hoek, stond op deze plek het oude station Sloterdijk. De kantoorgebouwen op de achtergrond waren er nog niet. Op dat station zag ik Annemarie Grewel voor het eerst van mijn leven, met teckel. Ik had nog nooit zo'n wondere vrouw gezien. Het was een mooie plek, prachtige huisjes, prachtig kerkje. Nu is het een bizar overblijfsel uit een vorige tijd. De huisjes zijn heel romantisch, maar wie wil er zo romantisch ingeklemd tussen snelwegen wonen?
Over het beeldje. In een beschrijving van de Vier-Parken-Wandeling door Amsterdam-West staat: 'Begin jaren 1970 wilde de gemeente Amsterdam de kerk aankopen om hem te slopen om zo plaats te maken voor het hier geplande kantorengebied. Gelukkig wist een actiecomité de afbraak door middel van een rechtszaak te voorkomen. Het doorslaggevende juridische argument tegen de sloop was dat de eeuwigdurende grafrechten gerespecteerd moesten worden. U loopt langs het beeldje van een boerenechtpaar getiteld 'De verdwenen boer'. De boer kijkt boos en de boerin verdrietig omdat alle boerenbedrijven uit het voormalige dorp Sloterdijk zijn verdreven. Overigens was Sloterdijk aanvankelijk geen boeren- maar een vissersdorpje, met een haventje dat in verbinding stond met het IJ.'
Op de site Het Geheugen van West staat: 'Stichting Beeld voor de Verdwenen Boer — opgericht door en bestaand uit boerenkinderen en boerenkleinkinderen — zette zich de afgelopen tijd in voor de komst van een symbolische beeld: een boerenechtpaar dat op het punt staat de koeien te melken. Het beeld is 120 cm hoog en is van kunstenaar Karel Gomes, die het maakte aan de hand van foto’s uit de oude doos.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten