Ik merk wel dat de tanktuit niet gemakkelijk in de tank past, maar ik ben een doorzetter. Enfin, tien seconden later en 8,22 liter brandstof verder realiseer ik me dat ik diesel tank. En ik weet onmiddellijk dat dat desastreus is voor een benzinemotor. Ik sta bij een tankstation van een onbekend merk, namelijk Pico Bello. Daar hebben ze de benzinepompen anders ingedeeld dan bij de gebruikelijke. En het paard ruikt de stal, ik ben er met mijn hoofd niet zo bij.
'Ach, dat gebeurt aan de lopende band,' relativeert de cassiere in kanariegeel overhemd van het tankstation, met wie ik de komende uren doorbreng. Op zich niet zo erg, want behalve dat ik naar Emmen op en neer ben geweest heb ik nog niets noemenswaardigs meegemaakt. 'Mensen zijn aan het telefoneren en zijn er met hun hoofd niet bij,' weet ze. En: 'U moet de ANWB maar bellen. Het kan uren duren, dat leegpompen,´ voegt ze er opwekkend aan toe.
Het duurt bijna een uur tot de Wegenwacht komt opdagen, maar er gebeurt van alles op zaterdagavond in en rond een tankstation aan de rand van een stad, zeg maar gerust in the middle of nowhere, waar je geen weet van hebt. Een groepje Somalische jongens voor sigaretten. Een groepje Marokkaanse jongens voor sigaretten. Twee deftige dames op de fiets voor snoep. Een elegante paars met zilver gejurkte Surinaamse met een nurks dochtertje. En wat al niet meer. Bijna niemand voor benzine. Dat is fijn, want ik sta danig in de weg.
Als de Wegenwacht eindelijk arriveert kom je ook weer een heleboel aan de weet. Zo blijk ik deze avond al de derde die verkeerd getankt heeft. De vorige pechvogel die hij had moeten helpen had 75 liter verkeerd getankt. Daar kan die 8 liter van mij nog net bij. En ik leer dat in een benzinetank van 35 liter ten hoogste 1 liter diesel terecht mag komen. Daarna loopt de motor vast. De Peugeot 107 (het nieuwe model van Greenwheels) is eigenlijk geen Frans maar een Japans autootje. Dat motortje is zo klein dat het wel heel erg gevoelig is - met name voor diesel. Al met al is het een fijne leerzame zaterdagavond.
'Ach, dat gebeurt aan de lopende band,' relativeert de cassiere in kanariegeel overhemd van het tankstation, met wie ik de komende uren doorbreng. Op zich niet zo erg, want behalve dat ik naar Emmen op en neer ben geweest heb ik nog niets noemenswaardigs meegemaakt. 'Mensen zijn aan het telefoneren en zijn er met hun hoofd niet bij,' weet ze. En: 'U moet de ANWB maar bellen. Het kan uren duren, dat leegpompen,´ voegt ze er opwekkend aan toe.
Het duurt bijna een uur tot de Wegenwacht komt opdagen, maar er gebeurt van alles op zaterdagavond in en rond een tankstation aan de rand van een stad, zeg maar gerust in the middle of nowhere, waar je geen weet van hebt. Een groepje Somalische jongens voor sigaretten. Een groepje Marokkaanse jongens voor sigaretten. Twee deftige dames op de fiets voor snoep. Een elegante paars met zilver gejurkte Surinaamse met een nurks dochtertje. En wat al niet meer. Bijna niemand voor benzine. Dat is fijn, want ik sta danig in de weg.
Als de Wegenwacht eindelijk arriveert kom je ook weer een heleboel aan de weet. Zo blijk ik deze avond al de derde die verkeerd getankt heeft. De vorige pechvogel die hij had moeten helpen had 75 liter verkeerd getankt. Daar kan die 8 liter van mij nog net bij. En ik leer dat in een benzinetank van 35 liter ten hoogste 1 liter diesel terecht mag komen. Daarna loopt de motor vast. De Peugeot 107 (het nieuwe model van Greenwheels) is eigenlijk geen Frans maar een Japans autootje. Dat motortje is zo klein dat het wel heel erg gevoelig is - met name voor diesel. Al met al is het een fijne leerzame zaterdagavond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten