In Vrij Nederland van deze week een fascinerend interview van Sander Pleij met de Duitse schrijfster en tv-presentrice Charlotte Roche (foto) over haar schandaalroman Feuchtgebiete, hoewel nog onvertaald reeds een grote hit bij Amazon.de. Mooie taal toch, dat Duits. Vochtgebieden. Vrouwelijke vochten wel te verstaan. Vochten en geuren. 'Literatoren breken zich het hoofd over de massale aandacht. Veel van hen haasten zich het hoofd te veroordelen als slechts een slim gemarkte hype. Maar terwijl de een het boek minachtend terzijde schuift, ziet een ander juist een krachtige, heus wel literaire opening in de eerste zin: "Zo lang als ik me kan herinneren, heb ik aambeien".'In de roman Feuchtgebiete vertelt de achttienjarige Helen ongekend openhartig over alle ins en outs van de vrouwelijke lichamelijkheden, de haren, de geuren, de vochten: van die dingen die zo ontzettend taboe zijn.
Op Pleijs vraag waarom ze dit boek heeft geschreven antwoordt Roche: 'Uit woede. Ik was erg boos. Ik zie op televisie steeds reclames met vrouwen die roepen: "Gebruik dit product voor je intieme delen, dan zal je je de hele dag fris gedoucht voelen." Eén douche per dag is voor een vrouw kennelijk niet genoeg. (...) Meisjes groeien op in een samenleving waar ze mannen steeds grappen horen maken over pussy's die maar dooie vis ruiken. Wat vreemd is want als vrouwen zich niet wassen, dan stinken ze, maar mannen stinken net zo goed als zij zich niet wassen. Ik dacht altijd dat ik redelijk zelfbewust was, maar zelfs ik krijg problemen als iedereen denkt dat pussy's stinken. Ik begon me af te vragen of ik ook zo'n Slipeinlagen moest kopen.'
Fascinerend, zo'n gesprek waarbij de journalist (m) nauwelijks sjoege heeft van de gevoeligheden (v).
Slipeinlagen?
'Weet je wel, Panty Liners.'
Panty Liners?
'Ja die vrouwen in hun onderbroek doen.'
...?
'Zó, in hun onderbroek.'
Is het iets Duits?
'Nee! In Holland hebben ze het vast ook. Niet zo'n dikke voor de maandstonden, maar een dunne, voor elke dag. Geparfumeerd. Allemaal chemicalien tegen het stinken van de vrouw.'
Boeiend, dat een woord als 'inlegkruisje' niet bekend is bij de journalist of de eindredactie.
Heb het boek maar besteld bij Amazon.de. Binnenkort leest u hier vast meer Duitse citaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten