Project Kruidenrekje

De kwestie is duidelijk: door mijn ambitie een keukenprinses te worden is het aanrecht steeds voller geworden. Door het gebrek aan overzicht blijk ik inmiddels twee potjes oregano, drie potjes koriander, vier potjes zwarte peper en zo meer te hebben. Het aanrecht moet weer leeg. Dat wordt Project Kruidenrekje.

Je denkt misschien: eitje! Voor een Kruidenrekje ga je naar Hema, Blokker, Xenos, Ikea, V&D, whatever. Nou mooi niet. Kruidenrekjes zijn helemaal uít. Why? Is dat omdat de mensen de potjes nu in keukenlades bewaren? Uiteindelijk aan de Oudegracht te Utrecht drie (kleine) kruidenrekjes gescoord bij de firma Dille & Kamille, voor de 'natuurlijke eenvoud'. Die winkels heb je overal in het land, maar niet in Amsterdam.

Hani501 komt boren. Het verzet ons beider zinnen. Terwijl zij boort prepareer ik een lekkere Indiase curry en onder het sudderen speel ik op de piano Ain't She Sweet voor haar. Daar heb ik nooit aan getwijfeld.
Op de laatste foto is in de vensterbank nog een aardig detail te zien: mijn bonsai-boompje. Die kreeg ik met kerst van Bobby's moeder. Heel lief. Die zou zo weer een nieuwe verhaallijn kunnen vormen. Ik zou willen dat ik een bonsai kon onderhouden, liever nog een hele rij, maar bonsai blijkt héél moeilijk. Mijn boompje (Ulmus) stort voortdurend in. Totaal. Alle blaadjes dood en eraf. Ik lees als een gek hoe het wel moet (veel sproeien) maar het helpt niet echt. Toch, telkens als ik denk: Dit was het dan, naar de vulles ermee, komen er net weer lieve kleine broze lichtgroene knopjes aan en geef ik ons nog een kans.