Leen heeft nieuw beleid. Als iemand Riemer iets cadeau geeft dan hijst ze hem nu meteen in het cadeau en zet ze hem op de foto. Dan krijgt ze niet steeds die vragen zoals die van mij: Heeft Riemer nu dat ontzettend leuke voetbalpakje dat ik meegenomen had uit Kroatië al eens aan gehad?
Nu heeft hij dus een volledige stationschefsoutfit. Met pet, kaartjes, kniptang en een spiegelei. En dan roept hij: 'Reizigers voor de richting Almere overstappen te Duivendrecht.'
'Ja, we waren naar Almere', zegt Leen verontschuldigend. 'Naar peutertheater. In een héél leuk theater. Te Almere, ja. Maar heel leuk. Niets mis mee. Ik ga nu elke week wel een keer naar peutertheater. Héél erg leuk, peutertheater.' En toen kreeg ik een half uur durende verhandeling over peutertheater. En ondertussen seinde Riemer met zijn spiegelei.
Riemer begint steeds meer te praten. Het is nog niet helemaal verstaanbaar omdat hij een paar medeklinkers fout doet, maar hem hindert dat niet bij zijn kletspraatjes. Ik was een beetje moe van het werk en van die verhalen over het peutertheater riep op een gegeven moment 'Kop Dicht!' (tegen Riemer, want tegen Leen durfde ik dat niet), wat bij hem hem tot onbedaarlijke schaterbuien leidde. 'Top Dist! Top Dist! Top Dist!'
Riemer begint steeds meer te praten. Het is nog niet helemaal verstaanbaar omdat hij een paar medeklinkers fout doet, maar hem hindert dat niet bij zijn kletspraatjes. Ik was een beetje moe van het werk en van die verhalen over het peutertheater riep op een gegeven moment 'Kop Dicht!' (tegen Riemer, want tegen Leen durfde ik dat niet), wat bij hem hem tot onbedaarlijke schaterbuien leidde. 'Top Dist! Top Dist! Top Dist!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten