zondag 15 februari 2009

Labyrint

Dit weekend alleen maar gelezen, van alles door elkaar, poezie (Hanlo en Vasalis), het nieuwe Boekenweekgeschenk (van Tim Krabbé) en ook het boek In een labyrint jezelf ontdekken door ene Gernot Candolini. Oostenrijker. Het boek staat al heel lang in mijn boekenkast. Het is uit 2002. Fascinerend onderwerp, maar niet helemaal het juiste boek.

Het labyrint schijnt al meer dan 4000 jaar in gebruik te zijn, te vinden bij de oorspronkelijke bewoners van Noord-Amerika, Grieken, Kelten en Maya’s. Er twee basisprincipes: 1. In het labyrint is alles metafoor. 2. Er is geen goede of foute manier om het labyrint te lopen. Het bewandelen van een labyrint zou het coördinatievermogen en de samenwerking tussen de linker- en rechter hersenhelft verbeteren en de synergie tussen denken, voelen en handelen activeren. Leiden tot harmoniserend en transformerend handelen. Het staat symbool voor de (spirituele) levenswandel, of is metafoor voor het vinden van oplossingen en antwoorden op levensvragen.

Deze Gernot van dit boek heeft vele/alle labyrinten in Europa bezocht (ze zijn vooral in Middeleeuwse kathedralen terug te vinden, zoals een hele beroemde te Chartres Frankrijk, of ze zijn verstopt in lege landschappen, bijvoorbeeld in Engeland). Over zijn bezoeken gaat dit boek. Lijkt me een fantastische queeste om achterna te reizen. Er staan in het boek mooie grafische weergaven van allerlei labyrinten en ook hoe moeilijk ze in de landschappen vaak te vinden zijn. Helaas staan er geen foto's in van hoe ze er in werkelijkheid uitzien en de preciese adressen/bewegwijzering.

Ik was even verward over het verschil tussen doolhof en labyrint, omdat die woorden volgens mij door elkaar worden gebruikt. Maar een doolhof heeft dacht ik hoge heggen en een labyrint niet. Dat klopt. Onze Taal meldt: 'Volgens de woordenboeken betekenen de woorden doolhof en labyrint hetzelfde. Volgens Wikipedia is er echter een verschil. Bij een labyrint is het niet de bedoeling een bepaald punt te zoeken (middelpunt of uitgang). Een labyrint heeft maar één gang; degene die erdoor loopt komt uiteindelijk vanzelf bij het eindpunt. Een doolhof was oorspronkelijk een tuin (hof) waarin men kon verdwalen (dolen).'

Er zijn enorm veel cursussen labyrint lopen. Meestal in esoterische kring. Voormalig hoogleraar vrouwenstudies en zorgethiek Selma Sevenhuijsen verzorgt ook dergelijke workshops. Op haar website LabyrintWerk heeft zij de labyrinten in Nederland opgenomen.

Geen opmerkingen: