dinsdag 17 februari 2009

Britta

Hartverscheurend. Britta is al heel lang oud, doof, blind en kreupel. Inmiddels is ze veertien. Vorige week kreeg ze helse pijnen en zei de dierenarts dat het haar oogjes waren. Ontstoken. Het was de oogjes eruit of heel het leven eruit. Britta's eigenaressen kozen vooralsnog voor de oogjes eruit.

Wat is het toch wat met huisdieren. Ze leven zo kort zodat je altijd maar weer na de immense vreugde over jong dierenleven afscheid moet nemen van het oude leven. Maar wanneer doe je dat? Als het leven ondraaglijk is voor het diertje - en hoe weet je dat? - of als je er zelf niet meer tegen kan?

Hier ligt Britta te snurken op mijn tapijt, naast Calvijn de Glossy.

Geen opmerkingen: