Eerst zullen we naar de Waterleidingduinen, want daar is het zo mooi leeg en ik ben er al lang niet geweest, maar Will weet te vertellen dat vandaag Haarlem the place to be is voor Bevrijdingspop, dus dat het beter is die stad als doorrijroute te vermijden. 'Ik weet niet', probeer ik voorzichtig, want ik hoor mijzelf weer, 'maar we kunnen ook gewoon bij mij in de buurt...'
We doen de route langs het Amsterdam-Rijnkanaal, de Nesciobrug, IJburg, café restaurant Blok 4, en langs de Diemer IJdijk weerom. Inmiddels is de wandeling een evergreen. Bij welk weer dan ook. Er is zoveel te zien, en elke keer meer fluitekruid. Weer gaan we even het Diemerpark op/in, maar als we daar zijn trekt toch altijd de horeca te IJburg. Er is een klein strandje in dat park, maar zwemmen lijkt echt te koud. Al zijn er wel een paar obese Turkse knaapjes die ons wijsmaken dat ze van en brug af in het water zullen springen. Ze houden ons wel een kwartier aan het lijntje.
We zijn best verrukt van IJburg, maar eenmaal terug op het vasteland is mijn eigen dijk toch het beste wat er is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten