Er is een nieuwe achterneef. Ik heb nog geen geboortekaartje ontvangen, daarvoor is het nieuws nog te heet van de naald, maar hij heet Job Jonathan, vertelt Mutti, voor wie hij alweer haar zévende achterkleinkind is. ' Gefeliciteerd', sms't Reenske vanuit het Verenigd Koninkrijk. 'Dat je nu al een achterkind hebt!' 'Ik heb er al zéven', sms ik opschepperig terug.Dat ik nieuwe baby's blog voor ze zelfs maar bij de Burgerlijke Stand zijn aangegeven heeft iets speciaals, schrijft Bien. Daarmee is het echt een kind van deze tijd.
Het valt niet mee de namen van alle 'achterkinderen' te onthouden. Ik moest maar eens een stamboom gaan schilderen in de gang van onze uitdijende familie. Een stamboom met veel krullen en appeltjes van oranje. Gelukkig is het vraagstuk van de namen eerder aan de hand geweest en heb ik aantekeningen gemaakt! Het zijn wel onalledaagse namen: Elin en Meja; Hidde en Marit; Nathan en Jemimah. En nu dus Job Jonathan.
Het valt niet mee de namen van alle 'achterkinderen' te onthouden. Ik moest maar eens een stamboom gaan schilderen in de gang van onze uitdijende familie. Een stamboom met veel krullen en appeltjes van oranje. Gelukkig is het vraagstuk van de namen eerder aan de hand geweest en heb ik aantekeningen gemaakt! Het zijn wel onalledaagse namen: Elin en Meja; Hidde en Marit; Nathan en Jemimah. En nu dus Job Jonathan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten