Waarom ik deze stem mooi vind, ik weet het niet, maar de beelden doen me aan het Zandmeertje denken en Coralie Clément verklankt een soort kwetsbaarheid en hulpeloosheid die past bij deze dag die zo vrolijk begon en toch weer in tranen eindigde, omdat Mutti zo van de kaart is als je weggaat. 'Ik weet het niet', zegt ze dan. 'Ik weet het niet. Als je weer weg gaat. Ik zit hier maar. Ik zit hier maar de hele dag. Ik weet niets meer.' Waarbij ze je totaal radeloos aankijkt. En je houdt haar vast, houdt haar hand vast, knuffelt haar, wat je nooit deed. Maar uiteindelijk ga je toch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten