vrijdag 25 februari 2011

Het Oude Lezen

Aftersales heet dat geloof ik. Hoe je met de klanten omgaat als ze eenmaal betaald hebben. Vaak zijn ondernemers dan al hun bijna overdreven aandacht en interesse ineens in je kwijt. Toen ik de bril drie weken geleden bestelde waren de glazen in zes zes dagen klaar. Maar sinds de opticien twee weken geleden toegaf dat hij een fout had gemaakt bij het meten en dat ik recht had op nieuwe glazen heb ik niets meer vernomen.

De bril. Ik wil hem al niet meer af, ondanks de meetfouten, want vooral aan de diverse schermen waar ik toch veel tijd doorbreng zijn de problemen verdwenen. De RSI-klachten zijn ook vrijwel verdwenen. Nu alleen het veraf zien en het Oude Lezen (krant en boek) nog beter.

Toch ben ik er nog niet aan gewend om mezelf met bril  (op de foto) te zien. Je zíet het niet eens, zegt Vinnie. Geruststellend en lief bedoeld, ongetwijfeld, maar hoezo? De bril is enorm aanwezig.  Daar is-ie op uitgezocht!  Bij de sessie gisteren bij Het Nieuwe Lezen kijken de mensen die me toch ouden moeten kennen me aan met zo'n blik van vage herkenning, maar er gaat geen belletje rinkelen. 'Zonder groeten lopen ze me voorbij. 'Halllo! Herken je me niet?' vraag ik een peer keer licht wanhopig, 'ik ben het  echt hoor, ik heb alleen een bril.'

Maar eens bellen naar de opticien.

Geen opmerkingen: