Tegen vieren ga ik weg van het werk, 'want ik moet door de Coentunnel'. Jeroen en Sabien wonen tegen de duinen aan bij Egmond. Officieel is het 40 minuten rijden, maar ik raak natuurlijk geheel vast op de A10, de A4, de A9 en Velsertunnel... Wat zijn er weinig files, zeggen ze op de radio. De meeste zijn rond Rotterdam en Utrecht. Nou, rond Amsterdam en richting Alkmaar kan er ook wat van! Maar het deert mij niet meer. Noord-Holland in de avondzon is een mooie omgeving om te onthaasten.
Ze hebben een heerlijk licht huis en een grote tuin waaronder sinds een jaar ook een ruime moestuin. De zon gaat net onder als ik aankom dus een wandelingetje door de tuin gaat nog net. Jeroen heeft de tuin net geploegd met een miniploegje. Het wordt weer bijna lente. Ik ben er voor mijn gevoel er al jaren niet geweest maar dat is geloof ik niet helemaal waar. Dan hoor ik alle nieuwe verhalen weer. Ze zijn een nieuw bedrijf begonnen: Staal Catering. Nu cateren ze thuis en op locatie. Laatst in de boekhandel te Haarlem, binnenkort in de bibliotheek te Bergen. In wie weet over een tijdje ook op Lesbos. Ik maak graag te pas en te onpas reclame voor hen.
Ook al zie ik hen weinig, ik blijf involved doordat ik hun wederwaardigheden op Facebook mag volgen. Zij Facebooken allebei hartstochtelijk. Daarom wist ook ook van de moestuin waarover Jeroen regelmatig kond doet. Van elk vakantietje en etentje zie ik de plaatjes.
Toen laatst een vakgenoot mij onthulde dat hij gestopt was met Facebook en heel veel vakgenoten ge-defriend had had ik hem gevraagd of hij er een stuk over wilde schrijven voor ons Vakblad. Dat stuk blijkt Jeroen en Sabien ernstig geraakt te hebben. Ze hadden deze jongen (man) ongeveer de allerallerallerleukste Facebooker ter wereld gevonden en ervoeren dit stuk nu als een preek van iemand die net gestopt was met roken of een gelovige die net in (of uit) de Heer was..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten