De wereld waar ik doorloop zonder bril
bestaat alleen uit vlekken en uit vegen.
De vlekken staan voor 't grootst gedeelte stil,
terwijl de vegen allemaal bewegen.
Mijn vrienden zeggen: Doe toch niet zo dwaas...
zet toch een bril op. Al dat malle turen...
Maar ze beseffen niet, hoe juist dat waas
mij helpen kan het leven te verduren.
Ik zie de rozen wel maar niet de luis,
ik zie wel de balk en niet de splinter,
en ik zie nooit de rommel in uw huis,
en ik zie alles hier en nooit iets ginter.
Wel zit ik altijd in lijn zeventien
terwijl het twee moet zijn. En wel val ik voorover
de trappen af, omdat ik niet kan zien
waar ze beginnen, maar daartegenover
zie ik zo nu en dan een kangeroe
met een bruin jonkie, op het Leidseplein.
Annie M.G.Schmidt
(met dank aan Hani501)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten