Het heeft meer dan een jaar geduurd, maar nu is eindelijk de grafsteen daar. Vandaag is het Schoonpapa's verjaardag. We gaan op bezoek en brengen een bak verse viooltjes naar zijn graf. Raar, die verse steen en verse aarde. Over een paar maanden zal het allemaal een beetje meer ingedaald en verweerd zijn.De opvattingen over wat een grafsteen zou moeten zijn lopen tegenwoordige op zijn zachtst gezegd nogal uiteen. Het buurgraf is tamelijk wild en uitzinnig, van glas, met afbeeldingen, foto's, brieven, speelgoedjes... Daar heb je dan weer niets over te zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten