Bobby heeft mij voor mijn verjaardag een barbecue beloofd. Dat vind ik een erg leuk cadeau. Na het bakken en braden en grillen en stomen ga ik nu ook leren barbecueën. Iedereen kan barbecueën, tenslotte, behalve ik.
Maar als wij het cadeaumomentje doen om middernacht komt hij aan met een nogal klein pakje. Is dat een barbecue??? zie je mij denken. Ik probeer verrast te kijken. Ja, zegt Bobby, ik vond het zelf ook wat klein, maar ja... Dapper pak ik het pakje uit. Het is helemaal geen barbecue, blijkt maar een aspergepan. Goh, wat leuk, zeg ik zwakjes.
Het is zo leuk om mij voor de gek te houden, zegt hij, omdat ik overal in trap. En omdat ik van die kinderlijke emoties heb. Als ik jarig ben wil ik geen klein, maar een gróót cadeau. (En voor wie het niet begrepen had: dan komt-ie toch, de barbecue.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten