Soms is het fijn als het ineens heel hard regent op zondag. Dan hoef je helemaal niets. Dan kun je de ganse dag op de bank liggen existeren. En dat is heel goed voor de ziel. Ik lees voor het eerst sinds weken weer zomaar een hele roman: 'Rug aan rug' van Julia Franck. Speelt in DDR 1957-1961. Indrukwekkend.
Als dan aan het eind van de middag het weer plots omslaat naar zomerse warmte dan heb je van twee soorten zondagen het mooiste.
Bij mij op de dijk blijkt het de jaarlijkse 'dijkschoonmaak'. Ben ik glad vergeten. Maar als ik de deur uit stap voor een wandeling naar de Oranjesluizen zitten alle buren buiten. Bijeen. 'Buurvrouw kom erbij!' Eerst aan de thee, dan aan de wijn. Na de wandeling voeg ik bij hen. Er is een hoop gebeurd bij deze en gene: maar liefst twee scheidingen. het voelt allemaal heel thuis. Deze buurt, deze mensen.
Nu zit ik van dat alles weer bij te komen, met twee fakkelkaarsen, op mijn eigen balkon, van deze onverwachte feestdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten